Terugval na MSK behandeling, risico's?

Een veel voorkomend vraag van mensen die behandeld zijn met musculoskeletale geneeskunde is: Nu ben ik behandeld, maar ik vraag mij af: blijft het allemaal wel goed? Val ik niet snel terug in de stoornissen die behandeld zijn?

Mijn antwoord is: het risico op terugval is beperkt.

Een toelichting:

• Ons lichaam heeft talloze sensoren die registreren wat er allemaal gebeurt in en rond ons lijf: standen, bewegingen, interne en externe krachten zoals rek of druk. Dat is niet voor niets. Doel is om de integriteit van het lichaam te bewaken en te bewaren en waar nodig te reageren met een actie om die integriteit te beschermen.
• Van nature is er een soort basisspanning in het lijf van weefsels die permanent op rekspanning staan. Het gaat hier om een lichaam omvattend netwerk van bindweefselstructuren die deels de integriteit van het lichaam handhaven.
• De zogenaamde gewrichtsholte van gewrichten is feitelijk geen holte maar een nauwe ruimte gevuld met gewrichtsvloeistof. Het voorkomt dat een gewricht zomaar uit elkaar wordt getrokken. Gebeurt dit toch, dan ontstaat er een vacuüm waardoor er een sterke kracht ontstaat om de gewrichtsvlakken weer bij elkaar te krijgen.
• In opgerichte stand van het lichaam drukt de zwaartekracht het lichaam als een soort puzzel in elkaar. Het is erop gebouwd. De wervels hebben bijvoorbeeld zowel aan de boven als onderzijde uitsteeksels die in elkaar passen als de wervels op elkaar gedrukt worden. Dit zorgt voor een grote stabiliteit van de wervelkolom in belaste toestand.
• In het geheugen zitten allerlei programma’s opgeslagen die houdingen en bewegingen aansturen. Ook uit de tijd dat er nog geen problemen waren. Hoe sneller deze programma’s weer geactiveerd worden hoe kleiner de kans op ontsporingen. Misschien is een evaluatie nodig om in te schatten of het ‘oude’ gedrag aangepast moet worden.

Het risico op terugval na behandeling is dus beperkt. Gezien het bovenstaande zijn er wel een aantal voorwaarden. In de eerste plaats moet er niet iets ‘stuk’ zijn dat niet meer hersteld kan worden. Er moeten ook niet grote stoornissen elders aanwezig zijn die op het behandelde gebied invloed uitoefenen bijvoorbeeld via biomechanische ketens. Tenslotte is het ook belangrijk om fysiek actief te zijn, met name met die bewegingen waar de persoon voorheen al goed bekend was.

Terugval is niet altijd te voorkomen. Vaak spelen dan elementen zoals bovengenoemd een rol. Soms is de oorzaak van terugval te achterhalen maar vaak niet duidelijk. Een enkeling zal af en toe weer ‘in de revisie’ moeten.

Zie ook het artikel: Terugval na behandeling, waardoor?

Bronnen:
Burton AK, Balagué F, Cardon G, et al, on behalf of the COST B13 Working Group on European Guidelines for Prevention in Low Back Pain. Best Pract & Res Clin Rheum Vol. 19, No. 4, p541-555 and No. 6, p1095, 2005.
De Morree JJ. Dynamiek van het menselijk bindweefsel. 6e druk, 2014, BSL.
https://www.dartmouth.edu/~humananatomy/part_3/chapter_18.html (geraadpleegd op 3 febr 2021)